DE ZONE

Alexandra Broeder

Een meerdaagse theatrale ingreep in je vertrouwde dagelijkse leven

Ergens in de stad bevindt zich een plek waarvan niet duidelijk is of zij door mensenhanden is gemaakt of dat er bovennatuurlijke krachten in het spel zijn. Deze plek wordt door haar aanhangers DE ZONE genoemd. In DE ZONE hangt een sterk magnetisch veld met een zeer hoge stralingsfrequentie, waarvan wordt beweerd dat het je in contact brengt met je diepste intuïtie. Wil je weten wat er in jouw onderbewustzijn verborgen ligt? Dan ben je meer dan welkom om DE ZONE te bezoeken. Alleen.

Na Sweet Dreams, de eerste theatervoorstelling in Nederland die een hele nacht duurde, komt Alexandra Broeder met een nieuwe unieke theatrale installatie met een afwijkende tijdsduur. DE ZONE is een verhaal waarin je zelf de hoofdrolspeler bent.Een verhaal dat zich afspeelt op de vertrouwde plekken van de dagelijkse leven, maar ook op verschillende locaties in de stad. Een verhaal dat zich niet in een dag laat vertellen en dat individueel doorlopen moet worden. Welkom in DE ZONE.

Credits

Concept en regie Alexandra Broeder Dramaturgisch advies Martine Manten Vormgeving Sacha Zwiers Lichtontwerp Theun Mosk Geluidsontwerp Wessel Schrik Video-ontwerp Theun Mosk Video en montage Willen Weemhoff, Emo Weemhoff Spel Hendrik Aerts, Yara Alink, Laurine Booij, Gonny Gaakeer, Vincent Geers, Milena Haverkamp, Hedwig Koers, Rosalie Wammes Productieleiding Floortje Halters Technische productie Siemen van der Werf Techniek Martijn Nieuwenburg Productie-assistentie Florie Bos, Ravian van den Hil

Recensies

“Zo vervreemdend en fascinerend maakte ik theater zelden mee.”
★★★★ Het Parool

“De Zone is zo spannend en indringend als je het zelf maakt.”
★★★★ NRC

“Broeder doet een poging om in het onderbewustzijn van haar publiek te kruipen en grijpt alle moderne middelen aan. Ze komt akelig dichtbij. Op een afgelegen terrein confronteert De Zone je tenslotte met de stemmen in jezelf. Het is een even verwarrende als ontluisterende ervaring. Nog lang echoën sommige vragen na.”
★★★★ Theaterkrant