DONNA DONNA

Orkater

De wind steekt op, En zij huilt, En ze heeft gelijk
De baby wordt geboren, En hij huilt, En hij heeft gelijk
De wolf ruikt de baby, En hij huilt, Om zijn gelijk

Donna Donna is een rauw, maar poëtisch verhaal over troost in tijden van rouw. Ontroerend muziektheater met stevige woorden, gitzwarte humor en meeslepende livemuziek o.l.v. Martin Fondse. Met een nieuwe tekst van Peer Wittenbols.

Donna (Yara Alink) is amper twintig jaar oud als haar verloofde sneuvelt op missie in oorlogsgebied. Haar heimweezieke vader Massimo en stiefmoeder Coco (Lieke-Rosa Altink) nemen haar in huis, maar weten al snel niet meer hoe haar bij te staan. In wanhoop zoekt Coco contact met Donna’s biologische moeder Pam (Ria Marks), die al jaren uit het zicht verdwenen is. De twee gezworen vijanden moeten de handen ineen slaan om Donna te redden.


Credits

Tekst Peer Wittenbols Regie Lidwien Roothaan Dramaturgie Martine Manten Compositie Martin Fondse Spel Yara Alink, Lieke-Rosa Altink, Ria Marks Muziek Martin Fondse, Morris Kliphuis, Dirk-Peter Kölsch Vormgeving Catharina Scholten Kostuums Rebekka Wormann Lichtontwerp Stefan Dijkman Geluidsontwerp Robert Van Delft Posterbeeld Sofie Knijff Scènefoto’s Ben van Duin

Nominatie Colombina

Yara wordt voor haar rol in Donna Donna genomineerd voor de Colombina 2017, prijs voor beste vrouwelijke bijrol.

Uit het juryrapport: “In een voorstelling waarin een hoofdrol is weggelegd voor muziek weet Yara Alink haar rol vast te houden en steeds weer opnieuw vanuit het droge zand alles op te bouwen. Ze probeert wat er gebeurde te duiden, te verwoorden, te begrijpen, maar beleeft het steeds opnieuw, draait door en huilt weergaloos. Alink toont een verrassend fijn pallet, een nieuwe frisse kracht, iets anders.”


Recensies

“Donna Donna is een emotionele chaos, die om te lachen is, als het niet om te huilen was. En een juweel van een voorstelling, die je met een weldadig gevoel voor de kern van scheef getrokken verhoudingen door de ellende heen loodst. Het is, met de juiste mensen bij elkaar gezocht in een op en top muzikale ambiance, Orkater op zijn best.”
★ ★ ★ ★ ★ Trouw

“Toneelschrijver Peer Wittenbols schreef een ijzersterk portret (..) met zijn rauw-poëtische zinnen in alledaagse setting. Bitse dialogen, wonderschone, beschrijvende monologen, vuile taal. Vol op de emotie maar met precies genoeg goede grappen.”
(…)
“Vooral Alink fascineerde: ze heeft iets onafs in haar spel, soms haast lomp, zoals ze zwelgt in haar verdriet. Het maakt haar menselijk, en tegelijk begrijp je de weerstand die ze oproept.”
★ ★ ★ ★ Het Parool

“Orkater presenteert met Donna Donna een naakt, poëtisch portret over de rauwheid van rouw en de tactloosheid van troost. Toneelschrijver Peer Wittenbols is prachtig op dreef met uitspraken waarin geëmotioneerde vrouwen even menselijk als bot kunnen zijn. Yara Alink balt als Donna die pijn samen in haar trillende lijf.”
★ ★ ★ ★ Volkskrant

“Alles aan Donna Donna klopt. (…) In de regie van Lidwien Roothaan is vooral Yara Alink indrukwekkend als Donna. Door haar radeloze verdriet eindigt elk coherent verhaal in een bodemloze huilbui.”
★ ★ ★ ★ Theaterkrant

“Regisseuse Lidwien Roothaan heeft er een vloeiend geheel van gesmeed, waarbij tekst, beweging en livemuziek (gespeeld door Martin Fondse, Morris Kliphuis, Dirk-Peter Kölsch) volledig samensmelten, mede ook dankzij sterk spel van zowel Alink, als Altink en Marks.”
★ ★ ★ ★ De Telegraaf