GELUKZOEKERS OP SUMATRA

Korthals & Stuurman

Na het succes van De Tolk van Java en Lichter dan ik volgt opnieuw een voorstelling die de onderbelichte kant van de Nederlandse koloniale bezetting van Indonesië toont. Geïnspireerd op de in die tijd scandaleuze romans Rubber (1931) en Koelie (1932) van Madelon Székely-Lulofs, een schrijfster die haar tijd ver vooruit was, duikt Gelukzoekers op Sumatra in een vaak geromantiseerd verleden. Een geschiedenis vol ongelijkheid, repressie en verstikkende beloftes van rijkdom, die vandaag de dag zijn sporen nog altijd nalaat.

Terwijl in Europa de roaring twenties hoogtij vieren, komt een jong echtpaar haar geluk beproeven op de plantage in Sumatra. Tegelijkertijd komen Roeki en Karminah hier werken, gelokt door valse beloftes. Al snel blijken zij als contractarbeiders vast te zitten in een systeem van uitbuiting en onderdrukking.
Aanvankelijk gaan de rubberprijzen skyhigh en feesten de bewoners erop los. Totdat de prijzen instorten. Terwijl het oerwoud wordt vernietigd – het begin van de  grootschalige ontbossing die nog altijd gaande is – volgt onherroepelijk het verval op de plantage. Uiteindelijk blijkt iedereen bedrogen uit te komen.

Credits

Tekst en regie Olivier Diepenhorst Spel Stefan Rokebrand, Tara Hetharia, Willem Voogd, Yara Alink, Joenoes Polnaija en Rick van Werd Scriptbegeleiding Janine Brogt Decor Lidwien van Kempen Kostuums Nola van Timmeren Licht Yuri Schreuders Muziek Mark van Bruggen Scènefoto’s Annemieke van der Togt

Recensies

“De scène waarin Alink de gekmakende verveling en de angsten van de Europese vrouw verbeeldt, is van beklemmende klasse.” 
Theaterkrant

“Na ongeveer drie kwartier heeft actrice Yara Alink even geen tekst. Zij speelt plantersvrouw Marian. Die verveelt zich dodelijk en wordt gek van de eenzaamheid. Man aan het werk, huis allang op orde en niets dan die drukkende hitte als gezelschap. Dat zegt ze allemaal niet, dat zien we; aan haar mimiek, puffende geluidjes, de terugkerende vlucht naar de ton water rechtsvoor op het minimalistisch gestileerde speelvlak, in de ijdele hoop daar verkoeling te vinden. Ze is hier met haar man Frank (Willem Voogd) vanuit Nederland naartoe gekomen, bleu en naïef hopend op avontuur en rijkdom, maar het loopt allemaal anders. Het is een indrukwekkende scène. (...)
Geef ons meer scènes zoals die met Yara Alink.”
★★★ Trouw